Henri Vieuxtemps เป็นเด็กอัจฉริยะและเป็นผู้ประพันธ์ดนตรีไวโอลินที่สำคัญที่สุดคนหนึ่งในช่วงหลังศตวรรษที่ 19 โดยทั่วไปแล้วท่วงทำนองของ Vieuxtemps นั้นน่าดึงดูด เพลงเกือบทั้งหมดของเขาเกี่ยวข้องกับไวโอลินไม่ว่าจะเป็นในวงออร์เคสตรา

แชมเบอร์หรือประเภทเดี่ยว เขาได้เป็นผู้ถ่ายทอดความรู้ การแสดงเดี่ยวไวโอลินซึ่งทำให้เป็นหลักสูตรหรือศูนย์กลางในการพัฒนาโรงเรียนรัสเซียและมีอิทธิพลไปทั่วยุโรปเช่นกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Henri Vieuxtemps เป็นนักดนตรีที่เริ่มเรียนไวโอลินครั้งแรกเมื่ออายุ 4 ขวบจากพ่อของเขาซึ่งเป็นนักไวโอลินสมัครเล่นซึ่งมีอาชีพค้าขายและช่างทอผ้า ต่อมาเขาเรียนกับ Lecloux-Dejonc และได้แสดงไวโอลินคอนแชร์โต Rode ตอนอายุ 6 ขวบ เขาไปทัวร์คอนเสิร์ตเมื่ออายุ 8 ขวบ ปรากฏตัวที่เมืองลีแอชบรัสเซลส์และเมืองใกล้เคียงอื่น ๆ Charles de Bériot ได้รับเขาเป็นนักเรียน ในปีค.ศ. 1829 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Henri ได้เดินทางไปบรัสเซลส์และทำงานกับ Pauline Garcia พี่สะใภ้ของ Bériot สองปีต่อมา Vieuxtemps ได้ไปทัวร์คอนเสิร์ตที่เยอรมนีและออสเตรียพร้อมกับพ่อของเขา เขาเล่นไวโอลินคอนแชร์โตของเบโธเฟนในเวียนนาและตัดสินใจที่จะตั้งถิ่นฐานที่นั่นชั่วคราวและรับคำแนะนำในการเรียบเรียงเพลงจาก Sechter ในการเปิดตัวครั้งแรกที่ลอนดอนเมื่อกลางปี ​​1834 เขาได้พบกับ Paganini และทั้งสองก็ประทับใจซึ่งกันและกัน จากนั้น Vieuxtemps ก็ไปเรียนต่อที่ปารีสกับ Antonin Reicha 

ในปี 1836 Vieuxtemps ได้แต่งไวโอลินคอนแชร์โตเป็นครั้งแรกซึ่งตีพิมพ์ในภายหลังในชื่อ F sharp (Violin Concerto No.2 in F sharp Minor) มีการทัวร์คอนเสิร์ตเพิ่มเติมรวมถึงสองครั้งที่รัสเซียในปี ค.ศ. 1837 และ ค.ศ. 1840 ตามลำดับ ในระหว่างนั้นเขาได้รับความเจ็บป่วยที่ต้องพักฟื้นเป็นเวลานาน ในระหว่างการทัวร์รัสเซียครั้งสุดท้าย Violin Concerto (Violin Concerto No. 2 in F sharp minor, Op. 19) ได้รับเสียงชื่นชมมากโดยเฉพาะในปารีส

​

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vieuxtemps ได้ทัวร์คอนเสิร์ตครั้งแรกในสหรัฐอเมริกาเมื่อปี ค.ศ. 1843 ในปีหลังเขาแต่งงานกับ โจเซฟินเอเดอร์ นักเปียโนชาวเวียนนา และเขาได้เดินทางไปรัสเซียซึ่งทำให้เขาประสบความสำเร็จอย่างมากในรัสเซียเขาได้รับตำแหน่งในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กในตำแหน่งนักไวโอลินของราชสำนักในปี ค.ศ. 1846 ในช่วงเวลานี้เขาได้แต่งไวโอลินคอนแชร์โตลำดับที่ 4 ในบันไดเสียง D minor, Op. 31.

​

เขาออกจากรัสเซียในปี ค.ศ. 1851และกลับมาทำงานอีกครั้งในฐานะนักแสดงอัจฉริยะ การทัวร์อเมริกาครั้งที่สองของเขาเกิดขึ้นในปี ค.ศ. 1857 Vieuxtemps ประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่อีกครั้ง Vieuxtemps และภรรยาและครอบครัวของเขาย้ายไปปารีสห้าปีต่อมา เนื่องจากสถานการณ์ทางการเมืองที่ไม่มั่นคงในแฟรงก์เฟิร์ตซึ่งพวกเขาอาศัยอยู่ตั้งแต่ปี ค.ศ 1855 ต่อมาภรรยาของเขาเสียชีวิตอย่างกะทันหันในปี ค.ศ.1868 หลังจากนั้นเขากลับมาทัวร์คอนเสิร์ตต่างประเทศเป็นครั้งคราว เขาเข้ารับตำแหน่งการสอนที่ Brussels Conservatory ประเทศเบลเยี่ยม ในปี ค.ศ. 1871  และอีกสองปีต่อมาได้รับความทุกข์ทรมานจากโรคหลอดเลือดสมองทำให้แขนขวาเป็นอัมพาต เขาจึงต้องยุติอาชีพการเป็นศิลปินเดี่ยวไปในที่สุด